Το σεντούκι με τις 5 κλειδαριές
Το σεντούκι με τις πέντε κλειδαριές
Εκδότης: Κέδρος Έτος Α’ Έκδοσης: 1993
Ένας κουρδιστής πιάνων προσπαθεί να ανακαλύψει πέντε χαμένα κλειδιά που έχουν διασκορπιστεί στα πέρατα του κόσμου. Θα συναντήσει στο ταξίδι του μια πεινασμένη τίγρη, έναν εκκεντρικό κόμη και θα προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο της απροσδόκητης κληρονομιάς και ενός θανάσιμου μυστικού.
Υπόθεση
Πριν φύγει για τις Ινδίες για κυνήγι, ο ιδιόρρυθμος λόρδος Φιλιμπούστερ κληροδοτεί το θησαυρό του σ' έναν άγνωστο κουρδιστή πιάνων, το όνομα του οποίου έτυχε να βρει στον τηλεφωνικό κατάλογο. Ο μπάτλερ του λόρδου, Σάιμον Μακ Φουτζ, εξοργίζεται με την απόφαση αυτή και βάζει στόχο να φτάσει στα χρήματα πρώτος. Μετά από λίγες μέρες, ένα κουτί παραδίδεται ως κληρονομιά στον φτωχό πιανίστα... δεν περιέχει χρήματα, μα έναν γρίφο, που για να τον λύσει θα πρέπει να ταξιδέψει στα 4 σημεία του ορίζοντα! Σάμος, Rio de Janeiro, Ουγγαρία, Νιγηρία και Τασμανία είναι οι προορισμοί που θα του προσφέρουν απίστευτες περιπέτειες αλλά και σοφία. Τι να είναι όμως άραγε αυτό που τον περιμένει στο τέλος της διαδρομής;
Κριτική
Απολαυστική περιπέτεια που μέσα από απίστευτα περιστατικά και άφθονο χιούμορ, καταφέρνει να μας μεταφέρει ένα σαφές μήνυμα για την αξία της οικογένειας και την αγάπη των ομογενών για την Ελλάδα. Το βιβλίο είναι γραμμένο σε γλώσσα απλή, με δροσιστικούς διαλόγους γεμάτους παρεξηγήσεις και λογοπαίγνια, ενώ οι σελίδες κρύβουν παράλληλα ένα μυστικό, που μπορεί να οδηγήσει τον προσεκτικό αναγνώστη στην αποκάλυψη ενός αληθινού θησαυρού: ενός μικρού κοσμήματος από τη Χρυσοθήκη Ζολώτα.
Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε μαθητές της Γ', Δ' και Ε' τάξης Δημοτικού, ενώ σαφέστατα μπορούν να το διαβάσουν και μεγαλύτεροι που έχουν εθιστεί στο αξεπέραστο ύφος του Ευγένιου Τριβιζά. Το μεγάλο μέγεθος της ιστορίας ίσως προβληματίσει όσους μαθητές δεν είναι εξοικειωμένοι με το διάβασμα· όμως η ζωηρή, έγχρωμη εικονογράφηση κάθε 4 περίπου σελίδες, όπως και οι ανατροπές στην αστυνομικού τύπου πλοκή, θα τους δώσουν ένα επιπλέον κίνητρο να προχωρήσουν και να ολοκληρώσουν το βιβλίο μονορούφι.
Αξίες - Θέματα
Μυστήριο, Περιπέτεια, Αξιοπρέπεια, Χιούμορ, Ευγένεια. Ηθικά διλήμματα, Οικογένεια.
Εικονογράφηση
Απόσπασμα
Το πρώτο που είδε μπαίνοντας ήταν ο Πέντρο ο θυρωρός, που χόρευε επιτόπου σάμπα στους ήχους ενός μεγάλου κασετόφωνου, που το κρατούσε κολλημένο στο αυτί του, ανοιγμένο στη διαπασών. Πίσω του, ένας παπαγάλος με πράσινο λοφίο και κόκκινη ουρά έλεγε και ξανάλεγε με τη στριγκή φωνή του τις ίδιες πάντα λέξεις:
- Δώδεκα-δύο, δώδεκα-δύο, δώδεκα-δύο...
- Θα ήθελα ένα μονόκλινο δωμάτιο με λίγη ησυχία, φώναξε δυνατά για ν' ακουστεί ο Τιμόθεος.
- Τι είπατε; ρώτησε ο Πέντρο χωρίς να χαμηλώσει την ένταση του κασετόφωνου.
- Ένα μονόκλινο με λίγη ησυχία, επανέλαβε ακόμα πιο δυνατά ο Τιμόθεος.
- Δε σας ακούω.
- Μονόκλινο με λίγη ησυχία! ούρλιαξε ο Τιμόθεος.
- Μη φωνάζετε έτσι, γιατί έχουμε δυο τρεις ηλικιωμένους πελάτες που θέλουνε ησυχία, τον μάλωσε ο Πέντρο. Εγώ βέβαια δε συμφωνώ. Η ησυχία μου δίνει στα νεύρα.
- Έχετε δωμάτιο ή όχι; έτριξε τα δόντια του ο Τιμόθεος.
Ο Πέντρο ή δεν άκουσε ή αγνόησε την ερώτηση.
- Δε μου λες; Ξέρεις να χορεύεις σάμπα; τον ρώτησε.
- Όχι! παραδέχτηκε ο Τιμόθεος.
- Μη σε νοιάζει. Θα σε μάθω! φώναξε ο Πέντρο και τον άρπαξε από τη μέση.
